piątek, 22 czerwca 2012
Podział nieruchomości zgodnie z ustawą Prawo wodne
Zgodnie z ustawą Prawo wodne, organem właściwym do ustalenia linii brzegu jest starosta, który wydaje decyzję na wniosek podmiotu mającego interes prawny lub faktyczny.
Decyzją wójta gminy zatwierdzony został projekt podziału nieruchomości sporządzony przez rejonowy oddział zarządu melioracji i urządzeń wodnych właściwy dla danej gminy. Powodem przeprowadzenia podziału było wydzielenie wód płynących rzeki. W następstwie wydanej decyzji właściciel przedmiotowej nieruchomości złożył odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego, które uchyliło decyzję wójta gminy i przekazało sprawę do powtórnego rozpoznania. Podczas ponownego rozpatrywania sprawy właściciel nieruchomości został zawiadomiony o wszczęciu z urzędu postępowania dotyczącego geodezyjnego podziału nieruchomości stanowiącej jego własność.
Wójt gminy wydał ponownie decyzję i zatwierdzi podział działek, których właścicielem był obywatel gminy kwestionujący tę decyzję. Takie rozstrzygnięcie sprawy było uzasadnione tym, że część przedmiotowej nieruchomości trwale zajęta była przez wody płynące rzeki, które w świetle obowiązującego prawa mają charakter wód publicznych. Z tego też powodu należało dokonać stosownego podziału nieruchomości. Właściciel gruntu nie zgodził się z decyzją i odwołał się po raz drugi do SKO, podnosząc argument, że poprzez podział jego własności zmniejszyła się powierzchnia działek. SKO utrzymało jednak decyzję w mocy. Skarżący wniósł sprawę do wojewódzkiego sądu administracyjnego, które stwierdziło nieważność zarówno decyzji SKO, jak i wójta.
WSA orzekł, że jak wynika ze stanu faktycznego, „rzeka jest strugą, co oznacza, iż jest to ciek naturalny w rozumieniu art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo wodne (DzU z ... nr 115, poz. 1229 ze zm.). Według sądu, prawo własności do wód płynących należy wyłącznie do Skarbu Państwa. Jednocześnie sąd wskazał, że nieprawidłowe jest umieszczenie tego cieku wodnego w ewidencji gruntów prowadzonej przez starostwo powiatowe pod postacią rowu wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego skarżącego.
Jak wynika z art. 14 ust. 1 ustawy Prawo wodne, grunt zajęty przez powierzchniowe wody płynące staje się własnością z mocy prawa właściciela wody. W przypadku wydzielenia części nieruchomości, w wyniku którego nabyta została własność z mocy prawa nie można wydać decyzji o podziale nieruchomości. Nie stanowi również podstawy prawnej art. 96 ust. 1b ustawy o gospodarce nieruchomościami, na który to przepis powoływał się wójt, wydając sporną decyzję. W omawianej sytuacji właściwe będą przepisy ustawy Prawo wodne, na podstawie których powinno nastąpić ustalenie linii brzegowej cieku wodnego. Co więcej, w art. 15 wspomnianej ustawy prawodawca dokładnie określił procedurę dotyczącą ustalania linii brzegu, włącznie z ustaleniem linii brzegu związanej z trwałym zajęciem gruntu przez wodę. Jak wynika z powyższego przepisu, właściwym organem będzie starosta, na wniosek właściwego organu lub jednostki, realizujący zadania z zakresu administracji rządowej.
Nie znajduje uzasadnienia przeprowadzenie podziału nieruchomości dokonane na podstawie przepisów rozdziału 1 działu III ustawy o gospodarce nieruchomościami. W omawianym przypadku jednakże żaden z uprawnionych podmiotów nie zgłosił się do właściwego starosty o ustalenie linii brzegu rzeki.
Skarżący zarzucił wójtowi bezczynność, jednak i ten argument nie został zaakceptowany przez sąd. WSA zwrócił uwagę, że organ pozostaje w zwłoce wtedy, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub pomimo prowadzenia sprawy nie zakończył jej decyzją w przewidzianym prawnie terminie. Nawiązując do kwestii podziału nieruchomości, sąd podniósł, że wójt dwukrotnie wydał decyzje w sprawie. Z uwagi jednak na brak podstawy prawnej decyzje te zostały wyeliminowane z porządku prawnego. Po rozstrzygnięciu sprawy przez WSA wójt powinien był ponownie i bezzwłocznie rozstrzygnąć sprawę co do istoty i wydać decyzję. Jeśli wójt uznałby niemożność załatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., powinien był, zgodnie z art. 36 k.p.a., zawiadomić strony, podając równocześnie przyczynę zwłoki oraz wskazując nowy termin załatwienia sprawy.
Decyzją wójta gminy zatwierdzony został projekt podziału nieruchomości sporządzony przez rejonowy oddział zarządu melioracji i urządzeń wodnych właściwy dla danej gminy. Powodem przeprowadzenia podziału było wydzielenie wód płynących rzeki. W następstwie wydanej decyzji właściciel przedmiotowej nieruchomości złożył odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego, które uchyliło decyzję wójta gminy i przekazało sprawę do powtórnego rozpoznania. Podczas ponownego rozpatrywania sprawy właściciel nieruchomości został zawiadomiony o wszczęciu z urzędu postępowania dotyczącego geodezyjnego podziału nieruchomości stanowiącej jego własność.
Wójt gminy wydał ponownie decyzję i zatwierdzi podział działek, których właścicielem był obywatel gminy kwestionujący tę decyzję. Takie rozstrzygnięcie sprawy było uzasadnione tym, że część przedmiotowej nieruchomości trwale zajęta była przez wody płynące rzeki, które w świetle obowiązującego prawa mają charakter wód publicznych. Z tego też powodu należało dokonać stosownego podziału nieruchomości. Właściciel gruntu nie zgodził się z decyzją i odwołał się po raz drugi do SKO, podnosząc argument, że poprzez podział jego własności zmniejszyła się powierzchnia działek. SKO utrzymało jednak decyzję w mocy. Skarżący wniósł sprawę do wojewódzkiego sądu administracyjnego, które stwierdziło nieważność zarówno decyzji SKO, jak i wójta.
WSA orzekł, że jak wynika ze stanu faktycznego, „rzeka jest strugą, co oznacza, iż jest to ciek naturalny w rozumieniu art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo wodne (DzU z ... nr 115, poz. 1229 ze zm.). Według sądu, prawo własności do wód płynących należy wyłącznie do Skarbu Państwa. Jednocześnie sąd wskazał, że nieprawidłowe jest umieszczenie tego cieku wodnego w ewidencji gruntów prowadzonej przez starostwo powiatowe pod postacią rowu wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego skarżącego.
Jak wynika z art. 14 ust. 1 ustawy Prawo wodne, grunt zajęty przez powierzchniowe wody płynące staje się własnością z mocy prawa właściciela wody. W przypadku wydzielenia części nieruchomości, w wyniku którego nabyta została własność z mocy prawa nie można wydać decyzji o podziale nieruchomości. Nie stanowi również podstawy prawnej art. 96 ust. 1b ustawy o gospodarce nieruchomościami, na który to przepis powoływał się wójt, wydając sporną decyzję. W omawianej sytuacji właściwe będą przepisy ustawy Prawo wodne, na podstawie których powinno nastąpić ustalenie linii brzegowej cieku wodnego. Co więcej, w art. 15 wspomnianej ustawy prawodawca dokładnie określił procedurę dotyczącą ustalania linii brzegu, włącznie z ustaleniem linii brzegu związanej z trwałym zajęciem gruntu przez wodę. Jak wynika z powyższego przepisu, właściwym organem będzie starosta, na wniosek właściwego organu lub jednostki, realizujący zadania z zakresu administracji rządowej.
Nie znajduje uzasadnienia przeprowadzenie podziału nieruchomości dokonane na podstawie przepisów rozdziału 1 działu III ustawy o gospodarce nieruchomościami. W omawianym przypadku jednakże żaden z uprawnionych podmiotów nie zgłosił się do właściwego starosty o ustalenie linii brzegu rzeki.
Skarżący zarzucił wójtowi bezczynność, jednak i ten argument nie został zaakceptowany przez sąd. WSA zwrócił uwagę, że organ pozostaje w zwłoce wtedy, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub pomimo prowadzenia sprawy nie zakończył jej decyzją w przewidzianym prawnie terminie. Nawiązując do kwestii podziału nieruchomości, sąd podniósł, że wójt dwukrotnie wydał decyzje w sprawie. Z uwagi jednak na brak podstawy prawnej decyzje te zostały wyeliminowane z porządku prawnego. Po rozstrzygnięciu sprawy przez WSA wójt powinien był ponownie i bezzwłocznie rozstrzygnąć sprawę co do istoty i wydać decyzję. Jeśli wójt uznałby niemożność załatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., powinien był, zgodnie z art. 36 k.p.a., zawiadomić strony, podając równocześnie przyczynę zwłoki oraz wskazując nowy termin załatwienia sprawy.
(Wyrok NSA z 20 stycznia 2009 r., sygn. akt I OSK 155/08, www.orzeczenia.nsa.gov.pl)
piątek, 1 czerwca 2012
Globalne dane referencyjne - NMT (Global DEM), Ortoobrazy/Ortofotamapy (Global Orthoimagery)
Potrzebowałem danych podkładowych do map, mam na myśli ortofotomapy oraz numeryczny model terenu. Znalazłem rewelacyjne źródła danych o rozdzielczości rzędu 30m (!) dla obszaru naszego kraju.
1. http://gdex.cr.usgs.gov/gdex/
Źródło danych numerycznego modelu o rozdzielczości 30m. Wystarczy się zalogować aby pobrać dane.
3. http://earthexplorer.usgs.gov/
Na konieć najciekawsze. Zdjęcia satelitarne (orthoimagery) z satelity landsat w rozdzielczości 60m. Wystarczy wskazać interesujący obszar, w sekcji "Data Set" wybrać "Global Land Survey" i potem można już przeglądać i pobierać dostępne mapy satelitarne.
1. http://gdex.cr.usgs.gov/gdex/
Źródło danych numerycznego modelu o rozdzielczości 30m. Wystarczy się zalogować aby pobrać dane.
Pod adresem http://www.cgiar-csi.org/data/elevation/item/45-srtm-90m-digital-elevation-database-v41 można uzyskać dostęp do danych numerycznego modelu terenu o rozdzielczości 90m. Wystarczy wskazać na interaktywnej mapie obszar, wybrać format danych i kliknąć link download
3. http://earthexplorer.usgs.gov/
Na konieć najciekawsze. Zdjęcia satelitarne (orthoimagery) z satelity landsat w rozdzielczości 60m. Wystarczy wskazać interesujący obszar, w sekcji "Data Set" wybrać "Global Land Survey" i potem można już przeglądać i pobierać dostępne mapy satelitarne.
Subskrybuj:
Posty (Atom)